Θυμάσαι τη μέρα που δανείστηκα το καινούργιο σου αυτοκίνητο και το τράκαρα;
Νόμιζα πως θα με σκότωνες, μα δεν το έκανες.
Και θυμάσαι τη φορά που επέμενα να πάμε στη θάλασσα και εσύ έλεγες ότι θα βρέξει, και έβρεξε;
Νόμιζα πως θα μού 'λεγες "Στο 'χα πει". Μα δεν το έκανες.
Θυμάσαι τη φορά που φλέρταρα με όλους τους άντρες για να σε κάνω να ζηλέψεις κι εσύ ζήλεψες;
Νόμιζα πως θα με παρατούσες, μα δεν το έκανες.
Θυμάσαι τη φορά που λέρωσα την ταπετσαρία του αυτοκινήτου σου με κρέμα φράουλα;
Νόμιζα πως θα με χτυπούσες, μα δεν το έκανες.
Και θυμάσαι τη φορά που ξέχασα να σου πω πως ο χορός ήταν επίσημος κι ήρθες με το μπλουτζιν;
Νόμιζα πως θα 'φευγες, αλλά δεν το έκανες.
Ναι, υπάρχουν χιλιάδες πράγματα που δεν τα έκανες.
Αλλά με δέχτηκες και μ' αγάπησες και με προστάτεψες.
Υπάρχουν χιλιάδες πράγματα που ήθελα να σου ανταποδώσω όταν θα γύριζες από το Βιετνάμ.
Αλλά δε γύρισες...
Δευτέρα 21 Ιανουαρίου 2008
"Πράγματα που δεν έκανες"
από το βιβλίο του Λέο Μπουσκάλια "Να ζεις, ν' αγαπάς και να μαθαίνεις"
Αναρτήθηκε από harmonica στις 1:15 μ.μ.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
3 σχόλια:
apla yperoxo..
einai ena apo ta agaphmena mou laplace...
kai auto pou me sygkinei perissotero, einai oti den proerxetai apo enan poihth, alla apo enan anthrwpo pou agaphse, pou ezhse kai eniwse...kai apla to kategrapse se xarti...
Δεν είναι ανάγκη να είσαι ποιητής.... Ο κάθε άνθρωπος που ζει σε αυτον τον κόσμο, αγαπώντας την ζωή μπορεί να γράψει τις ανάλογες εμπειρίες του... Είναι δίδαγμα! Αλλά καποια πράγματα δεν είναι ουσιαστικά.. όπως το αυτοκίνητο ή το μπλουτζίν κ.τ.λ "Το ουσιαστικό είναι αόρατο στο μάτι" μου έλεγαν.... Konstantina
Δημοσίευση σχολίου